urażać się – urazić się

urażać się – urazić się
urażać się – urazić się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dotykając się, uderzając się, kalecząc się, podrażniać, naruszać wrażliwe, bolące, skaleczone miejsce': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uraziła się w skaleczony łokieć. Przez nieuwagę urażał się nieustannie w złamany palec. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odczuwać wyrządzoną przez kogoś przykrość, urazę, zniewagę; obrażać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Często urażał się z byle powodu na swą sublokatorkę. Urazili się jego przytykami. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • urazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. urażać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • urazić — dk VIa, urażę, urazićzisz, uraź, urazićził, urażony urażać ndk I, urazićam, urazićasz, urazićają, urazićaj, urazićał, urazićany 1. «dotknąć, uderzyć w bolące miejsce; podrażnić wrażliwe miejsce; skaleczyć, zranić o coś» Urazić kogoś w nogę.… …   Słownik języka polskiego

  • ranić — VIa, ranićnię, ranićnisz, rań, ranićnił, ranićniony 1. dk «zadać ranę komuś; skaleczyć czymś» Raniono go w walce. Ranił kogoś nożem. Raniono go ciężko, śmiertelnie. 2. ndk «powodować kaleczenie, urażać, kaleczyć» Kolce róż raniły jej dłonie.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”